RUDY TROUVE

 

TEEK 00/11/1997 [dutch version]

Till my eighteenth I wanted to change the world into a better place. Now I know better than that."
By Tom Peeters (translated by me)
picture : Guy Kokken
article sent in by Jeroen

"Even I have had my satanic period", does ex-dEUS guitarist Rudy Trouvé (30) admit in these post-Dutroux ages. The confessions of a self-conceited man who likes to make music, paint and wants to create short films in the future.

Rudy Trouvé has become 30 this year. Together with dEUS, he experienced the rise of Belgian rock music, presented us a few months ago with Gore Slut the exquisite album "These Days are the Quiet kind", and now he has released another album with his not-so-obvious combo, Kiss My Jazz; 'My Lost Souls Convention'. At home, he still enjoys listening to edgy guitars (old Sonic Youth and Butthole Surfers), avant-garde (James White), old jazz (Miles Davis, Coltrane) and crooners which the jazz purists in the world don’t even want to point their finger at (Nat King Cole, Nancy Sinatra). "I'm the type of idiot which can still appreciate a bad song just because it has a strange snare-sound in there somewhere," is one of the things he'll confess to us during our conversation.

Teek : Next to a lot of screaming (from Stef Kamil Carlens, a.o.), freaky horns and extremely personal bits and pieces of lyrics, 'My Lost Souls convention' (sic) also delivers a series of corny jokes (type : It's black and white and eats like a horse?... A zebra).
Rudy Trouvé : "I've always been a tremendous fan of Sesame Street, I think it's very cute. Once I saw an animation film based on The Old Man And The Sea. An old little guy was rowing his boat against a steep side of a river. Suddenly you see him strand on a huge letter C. It's ridiculous and stupid, but at the same time very funny."

Teek : Your lyrics are often build from notes in your diary.
Trouvé : "True. Everywhere I go, I drag my diary with me. That's how "Goodnight Irene" was written during my stay in Hong Kong. Each year I leave the country for a month. Just to be out of Antwerp for a while, to breathe freely. I've drunk a lot in Hong Kong and thought a lot about my life. Like a scout being sent on retraite."

Teek : And which answers did you find there?
Trouvé : "That I don't have that many options. That I have to accept the way I'm living now, and that my life isn't too bad at all. I'm a natural born pessimist, but I can say I do things my own way. And I have got discipline, I'm a control freak. That's why I often drink so much. When I'm drunk, I'm a much more social human being. When you're under influence by any sort of drug, all you can feel are your primary needs, and you don't have to think about the rest. I used to be a complete asocial guy: until I was twelve, I barely dared to enter a shop. When I enter a bar, I never know instantly how to behave. I think most people who make music or write text have a hard time to experience their emotions in a normal manner."

Teek : How does a pessimist look upon the world outside?
Trouvé : "I try to maintain as little prejudices as possible. People are - as far as I'm concerned - neutral. They can do unconditionally nice things, but they can be equally unconditionally mean."

Teek : A few months ago, Joe Jackson told me that everyone is potentially equal to each other.
Trouvé : "Yes, that sounds like a good definition to me."

Teek : According to him, it all depends on how conscious they are about all that is happening around them.
Trouvé : "And that's where the full-of-himself intellectual surfaces who thinks it all has to do with consciousness. That's a load of crap. A nice guy doesn't become less nice because he's not aware of a lot of things. On the other hand, give a group of people a sugar cube, tell them it's LSD, and I'm sure half of them will start tripping. The human spirit has a some strange ways. I can imagine someone thinks cutting off hiss own finger has a certain appeal to him. Or helping someone out of the gutters. All I'm saying is: it depends on what you do with it. Even I have been through a politically incorrect satanic period."

Teek : You don't preach an all too optimistic vision on life.
Trouvé : "Until my eighteenth I was politically engaged; trying to make this world a better place etc. I quit doing that when I understood it would be a boring situation, should we all live in a perfect world. You can strive for a well-functioning society, but the more people get involved, the harder it gets. If you put six people together in one single room for a long period, and people will get killed."

Teek : Can you be in the same band with the same people for a long time?
Trouvé : I'm convinced it's possible. As long as it can all happen in my own pace. With dEUS, we hung out a lot together in bars. Those were fun times, because we were friends. See, I can enjoy hanging out in cafés seven days a week with the very same people, as long as I can - when I feel like it - get up and leave. During a long tour, when you're forced to live together for three weeks in the same caravan, it quickly starts getting on everyone's nerves. You can compare it with the annual school trips. Class situations often change drastically after these sort of experiences."

Teek : But wasn't there also a long tour after the previous Kiss My Jazz album?
Trouvé : "Yes but we were still under contract with The Knitting Factory back then. We were in the state-financed circuit: we could afford to play in a bar in Finland for 30 people, and still get paid decently for it. Such an extended tour now seems unlikely. We'll only do a series of club concerts in France, The Netherlands, Germany and Belgium."

Teek : Closer to home, you can also divide your time better between spending time in cafés, Kiss My Jazz, Gore Slut, Lionell Horrowitz and Miles Behind. Is it healthy to be in so many splinter-bands?
Trouvé : "Absolutely, as long as they can exist without any pressure involved. I have to confess I've barely had the time to go to a bar in the past 6 months. I'm far too busy. When I dó visit a bar again, I still see the same people as in the pre-dEUS period, and they are still endlessly talking crap about music. The fact that a few of the guys now have gotten proper record deals, hasn't changed anything about that. I think you can compare musicians best with car fanatics, soccer fans or computer nerds. They are constantly whining about the same subject."

Teek : In "Jesus" (named after "Jesus" by The Velvet Underground), you sing out loud 'Jesus is alright'. Are you following Bob Dylan's footsteps?
Trouvé : (grins) "That song was written in the days I was still in dEUS. I once wrote it with Stef [Kamil Carlens] on a hotel room when we were both extremely pissed. We had bought a bottle of whiskey and decided to both become catholic... It lasted for one night"

Teek : De cynic in Trouvé.
Trouvé : "Yes and no. We were drunk. But at the same time, this song tries to describe the typical feeling you get when everything goes wrong. You feel to need to start believing in a divine creature, in a God. But for the record: I'm not a religious at all."

Teek : "Jesus" and the rest of 'My Lost Souls Convention' is crammed with doubt, oppressions,...
Trouvé : "...paranoïa, complete desolation. I know. We get born and we die. In between we all try to make the best out of it. But sometimes you just can't help but feeling it all isn't worth the trouble. You start panicking, your perception narrows, everything is so black you can't even enjoy the simplest of things. Those are the most horrifying depressions. Not the depressions where you think: "Jeezes I feel sad." You can survive those: you play some sad music, feel dreadful for a while, grow some compassion for yourself... The whole New Wave movement was based upon those fake depressions. No, things get really bad when you'd like to do something to make you feel better, but you don't have a clue what."

Teek : Final question: how much to you apply censorship upon yourself?
Trouvé : "Very much so in conversations with people, but never in my songs. Because I feel you got to be honest in something. If I can't be honest in my life, I'll just have to be honest in my records."

home

TEEK 00/11/1997 [english version]

Tot mijn achttiende wilde ik de wereld verbeteren. Nu weet ik wel beter."
door Tom Peeters
foto : Guy Kokken
ingestuurd door Jeroen

"Ook ik heb mijn satanische periode gehad", geeft ex-dEUS gitarist Rudy Trouvé (30) in volle Post-Dutroux tijden grif toe. De betekenissen van een eigenwijs woelwater die graag musiceert, schildert, en in de toekomst kortfilms wil maken.
Rudy Trouvé is dit jaar 30 geworden. Hij maakte met dEUS de opmars van de Belgische rock mee, leverde enkele maanden geleden met Gore Slut de uitstekende cd "These Days are the Quiet kind" af en heeft nu met zijn tegendraadse combo Kiss my Jazz weer een nieuwe cd uit; 'My Lost Souls Convention'. Thuis luistert hij nog steeds graag naar dwarse gitaren (oude Sonic Youth en Butthole Surfers), avant-garde (James White), oude jazz (Miles Davis, Coltrane) en crooners waar jazzpuristen hun neus voor ophalen (Nat King Cole, Nancy Sinatra). "Ik ben het type idioot dat een verschrikkelijk slecht nummer toch kan appreciëren omdat het een rare snare-klank heeft," zal hij tijdens ons gesprek bekennen.

Teek : Naast veel gekrijs (van o.a. Stef Kamil Carlens), freakerige blazers en heel persoonlijke tekstflarden krijgen we op My Lost Souls Convention (sic.) ook enkele flauwe moppen (type : It's black and white and eats like a horse?... A zebra) te verteren.
Rudy Trouvé : "Ik ben altijd een enorme fan van Sesamstraat geweest. ik vind dat heel schattig. Ooit zag ik een animatiefilmpje gebaseerd op The Old Man And The Sea. Een oud ventje was met zijn roeiboot tegen een stijle flank aan het oproeien. Plots zie je hem op de grote letter C aanspoelen. Het is stom en onnozel, maar tegelijk supergrappig."

Teek : Je teksten zijn vaak opgebouwd rond dagboeknotities.
Trouvé : "Klopt. Overal waar ik naartoe ga, sleur ik m'n dagboek mee. Zo is "Goodnight Irene" ontstaan tijdens mijn verblijf in HongKong. Elk jaar trek ik er een maand tussenuit. Om even weg te zijn uit Antwerpen, om te ademen. In Hong Kong heb ik veel gedronken en veel nagedacht over mijn leven. Zoals een scout die ze op retraite sturen."

Teek : En wat was de conclusie ?
Trouvé : "Dat ik weinig alternatieven heb. Dat ik me moet neerleggen bij de manier waarop ik nu leef en dat ik het nog lang zo slecht niet heb. Van nature uit ben ik een zwartkijker, maar ik doe wel compleet mijn eigen goesting. En ik heb discipline, ik ben een controlefreak. Daarom hang ik zo vaak het beest uit en zuip ik zoveel. Wanneer ik gezopen heb, ben ik veel socialer. Als je onder invloed ben t van gelijk wat, dan voel je enkel nog je primaire noden en hoef je niet na te denken over de rest.
Vroeger was ik echt asociaal: tot mijn twaalfde durfde ik amper een winkel binnen te gaan. Als ik een café binnenkom weet ik nooit direct hoe ik me moet gedragen. Ik denk dat de meeste mensen die muziek maken of teksten schrijven het sowieso een beetje moeilijk hebben om hun emoties op een normale manier te beleven."

Teek : Hoe ziet een zwartkijker de buitenwereld?
Trouvé : "Ik probeer zo weinig mogelijk vooroordelen te hebben. Mensen zijn wat mij betreft neutraal. Ze kunnen onvoorwaardelijk toffe dingen doen, maar ze kunnen ook onvoorwaardelijk gemeen zijn."

Teek : Een paar maanden geleden vertelde Joe Jackson me dat voor hem alle mensen potentieel gelijk zijn.
Trouvé : "Ja, dat vind ik een goeie definitie."

Teek : Het hangt er volgens hem allemaal van af hoe bewust ze zich zijn van wat er rond hen allemaal gebeurt.
Trouvé : "Daar komt dan weer de dikke nekkerigheid van de intellectueel naar boven die vindt dat het met bewustzijn te maken heeft. Dat is zever. Een sympathieke kerel wordt toch niet minder sympathiek omdat hij zich van veel dingen niet bewust is. Geef anderzijds een groep mensen een suikerklontje en zeg dat er LSD in zit en ik ben er zeker van dat de helft ervan begint te trippen. e menselijke geest zit vreemd in elkaar. Ik kan mij voorstellen dat iemand voor de kick z'n vinger afsnijden wel een zekere aantrekkingskracht heeft. Of iemand uit de goot helpen... Ik bedoel: het is maar wat je ermee aanvangt. Ook ik heb ooit een foute satanische periode gehad."

Teek : Je predikt geen al te optimistische levensvisie.
Trouvé : "Pas op. Tot mijn achttiende was ik politiek geëngageerd: de wereld willen verbeteren enzo. Ik ben daarmee gestopt toen ik inzag dat het maar een saaie boel zou zijn, mochten we met z'n allen in de perfecte wereld leven. Je kan wel streven naar een maatschappij die goed is, maar hoe meer volk erbij komt, hoe moeilijker het wordt. Zet zes mensen gedurende lange tijd in één kamer en er vallen doden."

Teek : Kan je lange tijd met dezelfde mensen in een dezelfde groep zitten?
Trouvé : Ik ben overtuigd van wel. Zolang het allemaal maar op mijn eigen tempo kan gebeuren. Met dEUS zaten we vaak samen op café. Dat was plezant omdat het vrienden zijn. Kijk, ik kan voor mijn plezier zeven dagen per week op café gaan met dezelfde mensen met de wetenschap dat ik - als ik geen goesting meer heb - recht kan staan en op kan stappen. Als je tijdens een tournee verplicht wordt om drie weken in dezelfde stacaravan op elkaars gezicht te staren, dan gaat dat op de duur op je zenuwen werken. Vergelijk het met de jaarlijkse schoolreisjes. Klassituaties vernaderen vaak ingrijpend na zo'n ervaring."

Teek : Na de vorige plaat van Kiss My Jazz werd toch ook een uitgebreide tournee ingelast.
Trouvé : "Toen lagen we nog onder contract bij The Knitting Factory. We zaten in het gesubsidieerde circuit: we konden het ons permitteren om in een café in Finland te spelen voor dertig man én voor een fatsoenlijke prijs! Nu is zo'n uitgebreide tournee onwaarschijnlijk. We zullen ons beperken tot een aantal clubconcerten in Frankrijk, Nederland, Duitsland en België."

Teek : Dicht bij huis kan je ook beter je tijd verdelen tussen op café zitten, Kiss My Jazz, Gore Slut, Lionell Horrowitz en Miles Behind. Zijn zoveel splintergroepjes wel gezond?
Trouvé : "Absoluut, zolang ze maar geen verplichte kost worden. Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik het laatste half jaar nog nauwelijks op café ben geweest. Ik heb het veel te druk. Als ik wel op café ga, zie ik nog steeds dezelfde mensen als in de pre-dEUS periode en wordt er nog steeds oeverloos doorgeluld over muziek. Het feit dat er nu een paar gasten met een platencontract rondlopen en de pers wat heisa maakte, heeft daar niets aan veranderd. Volgens mij kan je muzikanten best vergelijken met autofanaten, voetbalsupporters of computernerds: ze zagen constant over hetzelfde onderwerp."

Teek : In "Jesus" (genoemd naar "Jesus" van The Velvet Underground) zing je uit volle borst 'Jesus is allright'. Bob Dylan achterna?
Trouvé : (grinnikt) "Dat nummer stamt nog uit de tijd van toen ik bij dEUS zat. Ik heb het ooit met Stef [Kamil Carlens] op een hotelkamer gemaakt toen we heel slecht gezind waren. We hadden een fles whiskey gekocht en het besluit genomen om katholiek te worden... Het heeft één nacht geduurd."

Teek : De cynicus in Trouvé.
Trouvé : "Ja en nee. We hadden veel gedronken. Maar tegelijk tracht dit nummer het typische gevoel te omschrijven dat je bekruipt als alles tegenzit. Je krijgt dan zo gemakkelijk de behoefte om te geloven in een opperwezen, in een God. Maar voor alle duidelijkheid: ik ben helemaal niet gelovig."

Teek : "Jesus" en eigenlijk heel My Lost Souls Convention staat bol van twijfel, beklemming,...
Trouvé : "...paranoïa, complete verlatenheid. Ik weet het. We worden geboren en we sterven. Daartussen proberen we er allemaal het beste van te maken. Maar soms krijg je de indruk dat het allemaal de moeite niet loont. Paniek! Je perceptie vernauwt, je ziet alles zo zwart dat je zelfs van de simpelste dingen niet meer kunt genieten. Dat zijn de gruwelijkste depressies. Niet de depressies waarbij je denkt: "Amai, ik voel mij zielig." Die kun je overleven: je zet een triestig muziekje op, je voelt je even rotslecht, je kweekt wat zelfmedelijden,... De hele New Wave beweging was gebaseerd op zo'n nep-depressies. Nee, erg wordt het pas wanneer je wel iets zou willen doen om je goed te voelen, maar je met de beste wil van de wereld niet zou weten wat."

Teek : Slotvraagje: In hoeverre censureer je jezelf?
Trouvé : "In gesprekken met mensen heel hard, maar in mijn nummers nooit. Omdat ik geloof dat je toch in iets eerlijk moet zijn. Als het niet lukt in mijn leven, dan maar in de platen die ik maak."

home