KISS MY JAZZ

 

RIF RAF MAGAZINE 01/1996 [dutch version]
KNITTING FACTORY IS A COOL CLUB WITH A COOL VISION
by Oliver Willems (translated by me)

Before Heavenhotel became the residence for an imaginary firm with a.o. Rudy Trouvé (ex-dEUS guitarist) as an artistic heavyweight, it was already a stimulating environment as a brothel. Creative ideas were created, developed and finalised. Painting, writing books, video’s and especially making a lot of music was what occupied the inhabitants. After a lot of coming and going of friends and ideas, the band Kiss My Jazz crawled out of the Heavenhotel basement. The everything’s-possible-and-nothing-has-to mentality made sure 'Doc's Place, Friday Evening' became a fairly self-conceited record. To enlighten things a bit again: a summary of all members and other bands they’re in. Mark Meyers and Rudy Trouvé (both ex-dEUS), Stef Kamil Carlens (Moondog Jr., dEUS), Elko Blijweert (Bad Influence), Craig Ward (dEUS, Cynthia Appleby), Jacki Billet (Sellfish, Guy Kennis), Mauro Pawlowski (Evil Superstars, Mitsoobishy Jacson), Heyme Langbroek (Lionell Horrowitz), Aarich Jespers (Moondog Jr. and Stepehn Duncan) and Dirk De Hooghe.

Rifraf: The rumour about the to be released album has been going for quite a while now. How come it took so long in the end?
Rudy: "We did the recordings in january ‘95, the mixing last summer and we finished it in september. The negotiations with Knitting Factory also took some time. As of january fifteenth, it will be in the stores."
RifRaf: Through Stef Kamil Carlens, record company Island had an option to release the cd themselves. Would it not have been more obvious to choose a major company to release the album?
Rudy: "Island wasn’t interested and we would’ve chosen a small label anyway."
RifRaf: Why Knitting Factory?
Rudy: "It’s quite a cool club with a cool vision. They release some very good music, sometimes a bit too intellectual though. They’re not afraid of adventures, anything’s possible, from traditional jazz to very heavy punk."
RifRaf: It’s an American label, does that mean the album will automatically be released in the States?
Elko: "Not necessarily. They work via a department in Amsterdam and then they do the distribution in Europe."
RifRaf: Producer?
Rudy: "Bernardo Fernandez helped out a bit, but we did most of it ourselves."
RifRaf: The biography mentions nine band members for Kiss My Jazz...
Rudy: "Ten, Dirk De Hooghe wasn’t on the cd but he has become a steady member in the meantime."
Elko: "Originally there were five steady members; drum, bass, vocals and sax. Although we prefer to play with a band of minimum six people on stage."
Jacki: "Now there really is a steady ‘core’ of Kiss My Jazz. In the beginning, the line-up was always fairly loose. That way, things didn’t always work out the way we wanted it to, so we decided to form a steady core, and when someone from that core can’t make it, we don’t play. But there still are several members who play along when they’re not playing with their other bands.”
RifRaf: Isn’t it always a huge task just to get everyone together in the same room for a repetition or a gig?
Rudy: “So far, that has only happened twice. Once with the recordings and once with our gig in Cartoons Café.”
RifRaf: Who writes the songs?
Rudy: “Our songs are compiled of ideas by all band members. When someone comes up with a song, the whole band still writes arrangements for it. Only a few tracks which Aarich recorded at home were put on the album without any adjustments.”
RifRaf: How would you describe the sound of Kiss My Jazz?
Rudy: “In general, it’s rather chaotic…
From fairly audible soft jazzy-esque stuff to lots of noise, popsongs, little rock-elements but always pretty chaotic.”
RifRaf: By who is Kiss My Jazz influenced?
Rudy: “Well, there are a lot of band members, so I suppose everyone has his own influences. To me, the No Wave from New York has been quite important. That’s not New Wave but a mixture of jazz, punk and funk… Other than that, Pavement, and I’m a heavy fan of Chet Baker too.”
RifRaf: Zappa perhaps?
Rudy: “Whenever people hear strange crossings and mixtures of a few genres, they tend to hear Zappa in it. Maybe it’s because we’re influenced by people who were influenced by Zappa. I like Zappa, but I never had any intentions to do something in the same region.”
Elko: “Mauro aside, I don’t think we’ve got a real Zappa-fan in the band.”
RifRaf: How important is improvisation?
Rudy: “Very important. Improvisation makes the whole thing breathe, and it’s fun to do, it makes you feel good.”
RifRaf: The possession in which Mark sings during the gigs, makes it seem like it’s his way to blow off steam. If he wouldn’t do that in Kiss My Jazz, I’d say he’s ready for some therapy.
Rudy: “I don’t know if it’s a therapy for him, but Mark does need the band. He used to be in several other bands, but now he’s only in a duo-band with the Cathedral of Antwerp; he’s also a street busker.”
RifRaf: I recently heard Stef say in an interview with Moondog Jr. that if there wouldn’t be an audience for his music, he’d quit playing. Are sales also important to you?
Rudy: “I’m satisfied with the album the way it is. To me, that has nothing to do with sales at all. It would be convenient for us should it do well, because then we’d immediately have the money to record a second album. That’s our only goal really, and seeing as we work in quite a low-budget way, we should be able to manage that. We certainly won’t sell huge numbers. That would even be a bit frightening, because then people would start to interfere with our music.”
RifRaf: Rudy, you once described being on tour as “being in a submarine with too much people.” Now you’re playing with an average of eight people on far too small stages. Isn’t that the same thing?
Rudy: (determined) “No, absolutely not. We are going to do a three week tour across Europe, and then there’s always a risk to a likewise effect. But it will be the only tour we’ll be doing this year, so we should be able to manage. We’re not planning on doing more than three to four gigs a month… So that definitely won’t be a problem.”
RifRaf: Has dEUS been important to make Belgian pop acceptable?
Rudy: “Yes, but the role of the press can’t be underestimated. In the end, there are several other bands who are successful across the borders, but who barely get any attention of the press in here. Front 242 for instance always plays in sold out venues across the borders. With dEUS, they all refer to them as ‘Our Boys’.”
Elko: “According to some, there suddenly is a ‘typical Belgian style’, which they call ‘Belgpop
Rudy: “Aargh, that’s a disgusting word. The Dutch suddenly discovered there a couple of good bands in Belgium, and then they suddenly see a whole scene in it.”
RifRaf: Couldn’t it be because there are few interesting things coming from The Netherlands these days?
Rudy: (determined) “Definitely not. In the early eighties there were already a number of good Belgian bands, and there always have been good bands from The Netherlands. I think Urban Dance Squad, Bettie Serveert or The Ex are still doing great things. The Dutch suddenly got a reversed complex about themselves, and think they’ve got nothing good anymore in their own country, and that all the talent is in Belgium. Those are probably the same people who’ll be telling us in the short future: (in a Dutch accent) ‘it’s quite good but a bit typical Belgpop.’”
Elko: “It’s also a shame music is always tied to cultural trends. As in: I’m okay because I like that type of music. Which is rubbish of course.”
Rudy: “People listen to music because it’s supposed to be a part of their personality. And it changes all the time. So it’s impossible now to say you like The Cure without being laughed at, while fifteen years ago you hàd to like The Cure, and in twenty years time, it’ll probably be cool again.”
RifRaf: Jacki, tell us about the combination of mussels with Louis Neefs?
(=Flemish crooner from the sixties and seventies - q)
Jacki: “Well, I like mussels and I also like Louis Neefs. Once I organised a Louis Neefs-party, and I can assure you it was good fun. It’s not because I’m making modern music myself that I think all the rest is rubbish. I think Louis Neefs has a lot of soul in his music.”
RifRaf: No doubt.

home

RIF RAF MAGAZINE 01/1996 [english version]
KNITTING FACTORY IS EEN COOLE CLUB MET EEN COOLE VISIE
Oliver Willems

Voordat het Heavenhotel de woonplaats werd van een imaginaire firma met o.a. Rudy Trouvé (ex-dEUS gitarist) als artistiek aandeelhouder, was het als bordeel al een zeer stimulerende omgeving. Creatieve eieren werden hier gelegd, uitgebroed en gestalte gegeven. Schilderen, boeken schrijven, video's en vooral veel muziek maken stond op de dagorde van de bewoners. Na het komen en gaan van een hoop vrienden en ideeën, kroop er uit de kelders van het Heavenhotel de groep Kiss My Jazz. De alles-kan-en-niets-moet mentaliteit heeft ervoor gezorgd dat 'Doc's Place, Friday Evening' een redelijk eigenwijs plaatje is geworden. Voor alle duidelijkheid een opsomming van de leden en bands waar ze nog bij spelen: Mark Meyers en Rudy Trouvé (beiden ex-dEUS), Stef Kamil Carlens (Moondog Jr., dEUS), Elko Blijweert (Bad Influence), Craig Ward (dEUS, Cynthia Appleby), Jacki Billet (Sellfish, Guy Kennis), Mauro Pawlowski (Evil Superstars, Mitsoobishy Jacson), Heyme Langbroek (Lionell Horrowitz), Aarich Jespers (Moondog Jr. en Stepehn Duncan) en Dirk De Hooghe.

Rifraf: Het gerucht over de te verschenen cd doet al een hele tijd de ronde. Waarom duurde het zolang?
Rudy: "De opnames deden we in januari '95, het mixen in de zomer en in September is hij afgemaakt. De onderhandelingen met Knitting Factory hebben dan ook nog wat tijd in beslag genomen. Vanaf vijftien januari ligt hij in de winkels."

RifRaf
: De platenmaatschappij Island had via Stef Kamil Carlens een optie op de cd. Was de keuze voor een major dan niet meer voor de hand liggend?
Rudy: "Island was niet geïnteresseerd en we hadden sowieso voor een klein label gekozen."
RifRaf: Waarom Knitting Factory?
Rudy: "Het is een nogal coole club met een coole visie. Ze brengen heel goeie dingen uit, soms iets te intellectueel... Ze hebben geen schrik om te avonturieren, alles kan, van traditionele jazz tot heel zware punk."
RifRaf: Het is een Amerikaans label, betekent dat automatisch dat de cd in Amerika uitkomt?
Elko: "Niet noodzakelijk. Ze werken via een vestiging in Amsterdam en doen dan de distributie in Europa."
RifRaf: Producer?
Rudy: "Bernardo Fernandez heeft een handje toegestoken maar het meeste werk hebben we zelf gedaan."
RifRaf: De bio vermeldt negen groepsleden voor Kiss My Jazz...
Rudy: "Tien, Dirk De Hooghe deed niet mee op de cd maar is intussen vast groepslid geworden."
Elko: "Oorspronkelijk 5 vaste leden; drum, bas, zang en sax. Al treden we toch het liefst op met een minimumbezetting van zes."
Jacki: "Nu is er echt een vaste kern. In het begin was er altijd een redelijk losse bezetting. Dit had niet altijd het gewenste resultaat en hebben we besloten om een vaste kern te vormen en wanneer er iemand uit deze kern niet kan zijn, dan wordt er niet opgetreden. Er zijn dan ook nog een aantal leden die inspringen als ze zelf niet met hun respectievelijke groepen moeten optreden.”
RifRaf: Is het geen gigantische klus om iedereen voor een repetitie of optreden bij elkaar te krijgen?
Rudy: “Dat is tot nu nog maar twee keer gebeurd. Éen keer met de opnamen en één keer met het optreden in de Cartoons.”
RifRaf: Wie schrijft de nummers?
Rudy: “Dat is een samengaan van ideeën van alle groepsleden. Als er iemand een nummer aanbrengt dan wordt het toch nog door de groep gearrangeerd. Enkele nummers die Aarich thuis heeft opgenomen zijn zonder verdere bewerking op de cd verschenen.”
RifRaf: Hoe zouden jullie de Kiss My Jazz sound omschrijven?
Rudy: “Over het algemeen is het nogal chaotisch…
Van redelijk aanhoorbare soft jazzy-achtige toestanden tot heel veel lawaai, popnummers, rockachtige dingetjes maar altijd wel vrij chaotisch.”
RifRaf: Door wie laat je je beïnvloeden?
Rudy: “We zijn met velen, dus ieder zal wel zijn invloeden hebben. Voor mij is de No Wave uit New York wel belangrijk geweest. Dit is geen New Wave maar een mix van jazz, punk en funk… Voor de rest Pavement… en ik ben ook nog een zware Chet Baker fan.”
RifRaf: Zappa misschien?
Rudy: “Vanaf het moment dat men rare overgangen hoort en vermengingen van een paar genres wordt er al snel naar Zappa gegrepen. Misschien komt dat doordat wij ons laten beïnvloeden door mensen die op hun beurt beïnvloed zijn door Zappa. Ik vind Zappa wel goed, maar ik heb nooit de intentie gehad om iets gelijksoortig te doen.”
Elko: “Buiten Mauro denk ik niet dat er een echte Zappa-fan in de groep zit.”
RifRaf: Hoe belangrijk is improvisatie?
Rudy: “Heel belangrijk. Improvisatie laat de boel ademen, en is heel plezant om te doen, het geeft een goed gevoel.”
RifRaf: De bezieling waarmee Mark tijdens een optreden voor de zang zorgt, lijkt wel een uitlaatklep. Als hij die niet had, zou ik denken dat hij klaar is voor therapie.
Rudy: “Ik weet niet of het een therapie is, maar Mark heeft de groep wel nodig. Vroeger zat hij nog in verschillende andere groepjes. Nu speelt hij enkel nog in een duogroepje met de Kathedraal van Antwerpen: hij is ook straatmuzikant.”
RifRaf: Ik hoorde Stef onlangs in een interview met Moondog Jr. zeggen dat als er geen publiek voor zijn muziek zou zijn dat hij ermee zou kappen. Zijn verkoopcijfers voor jou ook zo belangrijk?
Rudy: “Ik ben tevreden met de cd zoals hij is. Dat heeft voor mij niets te maken met al dan niet goed verkopen. Het zou handig zijn mocht hij goed verkopen, omdat we dan direct geld hebben voor een volgende cd. Dat is eigenlijk de enige betrachting en vermits we nogal low-budget werken, moet dat lukken. Een grote oplage zullen we zeker niet halen. Dat zou zelfs beangstigend zijn omdat de kans groot is dat men zich met onze muziek gaat bemoeien.”
RifRaf: Rudy, je hebt op tournee gaan eens beschreven als “met te veel volk in een duikboot zitten.” Nu treed je op met gemiddeld acht man op veel te kleine podia. Geeft dat niet hetzelfde effect?
Rudy: (resoluut) “Nee, absoluut niet. We gaan wel een drie weken durende tour doen in Europa en dan bestaat er natuurlijk wel de kans op gelijksoortig effect. Maar het zal wel de enige tour zijn die we dit jaar ondernemen dus dat zal wel te harden zijn. We zijn trouwens van plan niet meer dan 3-4 optredens per maand te doen…. Dat zal dan zeker niet het probleem zijn.”
RifRaf: Is dEUS belangrijk geweest voor het aanvaardbaar maken van de Belgische pop?
Rudy: “Ja, maar de rol van de pers mag men hier ook niet onderschatten. Uiteindelijk zijn er nog groepen die in het buitenland succes hebben maar waarover de pers niet of nauwelijks schrijft. Front 242 bijvoorbeeld speelt in het buitenland altijd voor volle zalen. Met dEUS is het echt wel zo van ‘Onze Jongens””.
Elko: “Volgens sommigen is er ineens een Belgische stijl, wat dan de Belgpop zou moeten zijn.”
Rudy: “Aargh, dat is een term om van te kotsen. De Hollanders hebben ineens ontdekt dat er een paar goede Belgische groepkens zijn en die zien daar dan onmiddellijk een scene in.”
RifRaf: Is dat misschien niet omdat er in Nederland maar weinig boeiende dingen verschijnen?
Rudy: (heftig) “Zeker niet. Begin jaren tachtig waren er toch ook al een aantal goede Belgische groepen, en degelijke Hollandse groepen hebt ge toch ook altijd al gehad. Ik vind trouwens dat Urban Dance Squad, Bettie Serveert of The Ex nog altijd schitterend bezig zijn. De Hollanders hebben ineens een omgedraaid minderwaardigheidscomplex en vinden nu dat er van eigen bodem niks interessant meer komt en dat alle talent in België zit. Dat zullen waarschijnlijk ook dezelfde figuren zijn die kortelings komen te vertellen: (met Hollands accent) dat is wel leuk maar wel een beetje typisch Belgpop.”
Elko: “Het is ook jammer dat muziek altijd aan sociale factoren is gebonden, zo van: ik ben okee want ik vind die muziek goed. Onzin natuurlijk.”
Rudy: “Mensen luisteren naar muziek omdat het een deel van hun persoonlijkheid zou uitmaken. En dat verandert dan ook constant. Het is dus onmogelijk om nu nog te zeggen dat je The Cure wel goed vind zonder uitgelachen te worden, terwijl je 15 jaar geleden van The Cure moest houden en binnen 20 jaar zal het wel weer okee zijn.”
RifRaf: Jacki, hoe zit het nu juist met de combinatie mosselen en Louis Neefs?
Jacki: “Wel ik vind mosselen wel lekker en Louis Neefs ook. Ik heb ooit een Louis Neefs-feestje gegeven en ik kan u verzekeren dat het ongelofelijk plezant was. Het is trouwens niet omdat ik met moderne muziek bezig ben dat ik de rest per definitie slecht vindt. Louis Neefs heeft volgens mij veel soul.”
RifRaf: Ongetwijfeld.

home