GORE SLUT

 

RIF RAF MAGAZINE 05/1997 [dutch version]
HARDER, FASTER AND NOW SOMETHING FROM AC/DC
Oliver Willems (translated by me)

To go have coffee (ice tea doesn’t sound as cool) at Rudy Trouvé’s place because of the release of Gore Slut’s debut album, always means for some hilarious moments. Cheerful madness isn’t just a characteristic of their music, but every member suffers slightly from it individually.
Guitarist Thomas Noppe seems to head for a career working at a manege, drummer Dirk Belmans (Bassie) has an excuse as he’s from Noorderwijk, bass player Jacki Billet organises his day by radio programs as he doesn’t have a watch, and Rudy Trouvé (vocals and guitar) is having wild guesses at his mother’s age. The foundations of Gore Slut should be looked for in the basement of the old brothel/place (in that order) Heavenhotel, where Kiss My Jazz already crawled out of in the past as well. Gore Slut approaches things - as the name indicates - in a harder way. But not that hard.

Rifraf: When Limburg launches a new band, there’s always talk about something being in the drinking water or so. Are those roots really that important to the kind of music one creates?
Rudy: “I’ve lived in Mortsel until I was 15, and afterwards in Bouwel for a while. The lyrics are rather autobiographic, so it’s likely you’re influenced by it.”
Bassie: “Actually, we’re more influenced by the weather. The moment the sun starts shining, we’ll be sitting outside a café or playing mini-golf …”
Rudy: “Or riding horses and work in a manege like everyone else.”
RifRaf: Is having lived in Bouwel (or anywhere else) something to repress?
Rudy: “No, I feel absolutely no need to repress anything. Especially not about having lived in Bouwel. There was, apart from entertaining yourself, not much to do in Bouwel. I’ve been in lots of bands there and played with even more people, so that was okay.”
RifRaf: But eventually you ended up in Antwerp…
Rudy: “I’ve lived in Ghent for four years first, while I studied there, afterwards I came to Antwerp. I like cities, I like the fact you can always go somewhere at night. You can go see a film, and although there are always people walking around, you still carry a certain anonymity. On the other hand, it’s also like a small village because if you keep going to the same places, you keep on seeing the same people.”


RifRaf: What does the family - your mother for instance - think of the music you make?
Rudy: “She absolutely can’t stand hearing it. But whenever something about us appears in a newspaper, she feels proud of me, like mothers always do. No, I don’t believe she’ll ever play something of us out of free will herself. But then, she is already - and now I’ve got to watch my steps - 70 or 71 years old.”
Bassie: (starts laughing uncontrollably, imitating an old woman) “I’m not 71 at all…!”
Rudy: “Not quite the target audience then.”
RifRaf: Has Rudy Trouvé always been somewhat of a weirdo, or is that something in the whole family?
Bassie: “Have you ever seen his family?” (almost chokes laughing)
Rudy: “The entire family has always been somewhat of a collection of…”
Bassie: “Bizarre cases.”

RifRaf: Is Heavenhotel based on The Factory of Andy Warhol where everyone could walk in and out with ideas…
Rudy: “Heavenhotel was indeed inspired by The Factory. Technically speaking, there’s no Heavenhotel anymore. It has become a bit of an imaginary factory. In the place that used to be Heavenhotel was, people walked in and out like that indeed.”
Bassie: “Even people we didn’t know at all.”
Rudy: “Those were Young Ones -situations from time to time. Once, a burglar was even sleeping under the table, of which everyone assumed it was a friend of Jacki’s.”
Bassie: “Everyone saw him with the same idea: I don’t know him but I suppose it’s someone’s friend. Then we decided it would be safer to lock the door from then on.”

RifRaf: It seems anything’s possible in Gore Slut’s music. Are there still musical differences in opinion?
Rudy: “I don’t think we ever have musical differences of opinion. But it isn’t so anything’s possible, we do have a sort of vision about what our music should sound like. We’ll definitely never play freejazz with Gore Slut.”
Thomas: “We all started with the same idea and we all more or less like the same music …”
Rudy: “But it was clear we would work in the region of alternative guitar rock.”
RifRaf: “The name Gore Slut seemed more like something for a heavy metal-band to me?
Rudy: “It was our intention the name would arise the wrong expectations.”
RifRaf: Have you already seen bizarre characters at gigs?
Bassie: “There are always weirdo’s, but usually that’s not because of our name.”
Rudy: “It’s indeed so we haven’t already had a complete biker-audience or anything. I’ve heard a story like that once- a guy who was supposed to play soft popsongs suddenly stood in front of a full biker-audience. One of those bikers walks up to the stage and shouted ‘Harder, faster and now something of AC/DC…!’”
Bassie: (starts laughing out loud) “That would really be something for Jacki. Jacki is our bass player and he was supposed to be here an hour ago.”

RifRaf: Craig Ward (dEUS) plays along on certain tracks. Is that because he was coincidentally around the neighbourhood, or was he the right person for the particular job?
Rudy: “We’ve always had Craig in mind. He mostly took care of acoustic overdubs in generally noisy parts. Craig was the right person to do it, and here and there he has put real nice harmonies and riffs in it.”
Bassie: “We also chose for Craig because we knew his style and it fit to the music we were making. But there are other people which could’ve played those bits as well.”

RifRaf: Kiss My Jazz, Dead Man Ray, Gore Slut,... It seems like you start up a new band for each musician you come across. Have you never got the problem someone really wants to play in a band with you, but you can’t get along with him, or he doesn’t know a thing about music?
Rudy: “To know nothing about music isn’t much of a problem. We’ve never had that problem, quiet the opposite really! With Kiss My Jazz, Mark [Meyers] just run off. The exact same thing with Lionell Horrowitz.”
RifRaf: The new cd, These Days are the quiet kind, has songs from the pre-dEUS period. Have those ever been potential dEUS-songs?
Rudy: “No, because Bassie, Jacki and I have been playing together for a very long time. We made a rough sketch of this band in the old Heavenhotel-days. A number of songs are from that period, other got only recently finished, and we’ve written new ones as well.”

RifRaf: “Was releasing it on cd already something you had planned back then?
Rudy: “Back then, we were only just in the period of playing at bars, recording demos which didn’t sound right by which we got disillusionated, playing in other bands… We have even participated to the Rock Rally once, but had exaggerated a bit in the line-up: three or four guitarists, a bass player, a keyboard player, a drummer…
Mark and I, well, the whole band really, decided to appear drunk on stage because we couldn’t play our songs anyway.”
Bassie: “I was still sober because I had to drive them back home. Afterwards, it was described as pretentious arty music for students at the academy, while we were in fact just drunk.”

RifRaf: Last year, the Dutch press spend pages and pages to the Belgian music…
Rudy: “..and then putting the label Belpop or the Antwerp scene or Patta ti patta on it.”
RifRaf: In the meantime, the same press writes they’ve had enough of those intellectual bands from Belgium.
Rudy: “Typical for journalists…”
RifRaf: And that intellectual music, what’s that supposed to be? Does Kiss My Jazz make intellectual music for instance?
Rudy: “Something becomes intellectual music when the idea gets more important than the music itself. When it’s more about the theory. Like that hype-band which swallows tiny videocamera’s and then works with those absolute tones.”
RifRaf: Panasonic?
Rudy: “Yes, but I don’t think it’s wrong. Sometimes people think less of music which is thought over.
It isn’t so you have to get yourself drunk, and then it will happen like that.”
Bassie: “Yes it will !”
RifRaf: But surely that’s an important aspect as well?
Rudy: “Definitely! But the first thing doesn’t exclude the second.”

RifRaf: Gore Slut is doing support act for Bettie Serveert…
Rudy: “We’re going to do five more gigs with Bettie Serveert… All in the Netherlands, and if all goes well, we’re gonna do another one with Motorpsycho in Germany, but that will depend on Jacki, if he can make it or not.”
RifRaf: Jacki can’t make it???
Rudy: “Yes, Jacki’s organising a music quiz with the scouts or something” (hilarity all round)
Bassie: “Jacki’s still a proud leader at the boyscouts.”
RifRaf: You must all think that’s very uncool?
Bassie: “Most definitely.”

RifRaf: What did you do in the period Rudy was occupied with dEUS, Kiss My Jazz and other things?
Bassie: “I used to be roadie for dEUS when Rudy was still in the band. That was when they were still playing in bars and such. I’ve done that for a year, and then dEUS got their breakthrough, and that meant working at festivals and such. I didn’t feel like that, since it would’ve meant I had to drop other things I was doing, like painting and making music. So I quit working with dEUS.”
Thomas: “I’ve travelled a bit and made music with Zen Torpedo, among other bands.”

-Jacki has arrived in the meantime-

RifRaf: Jacki, is the book you were working on finished already?
Jacki: “Oh, for ages now.”
RifRaf: And do you have plans to publish it?
Jacki: “Do you know any publishers? It’s a business I’m not familiar with. Right now, I’m most of all tired of walking up the stairs. It’s finished, it lying at home, and it’s fine that way. Should I ever come across someone who wants to publish it and feels like working on that, then…yes…
The problem that way is there’s no pressure. When you’re in a band and playing with other people, you get stimulated by the rest. When you’re writing a book of your own however…”
RifRaf: Maybe you’re already working on another one?
Jacki: “On three, to be precise. Whether they’ll ever get finished isn’t entirely certain, but it’s cool to tell people you’re working on three books at the same time.”

RifRaf: Rudy, are you currently working on other projects at the moment?
Rudy: I’m mixing the new Kiss My Jazz record these days. That should be ready by the end of August. I’d like to release a record this year with Dead Man Ray, a compilation of Heavenhotel with pictures and artwork, and another one with Cynthia Appleby, my project with Craig Ward.”
RifRaf: Why isn’t Gore Slut with The Knitting Factory like Kiss My Jazz?
Rudy: “This isn’t music for the Knitting Factory, really. We didn’t even ask them.”
RifRaf: Haven’t you got any contractual obligations then?
Rudy: “At the Knitting Factory, we can do what we like. They also let us do a tour with Horrowitz, while that band isn’t signed by them at all.”
RifRaf: Then why the German Stickman Records?
Rudy: “Actually, we’ve done it the way we usually do it. First we make a record, then we send it to record companies and labels we’re interested in ourselves. In the end, we got a fair amount of reactions, and we chose Stickman because they host Motorpsycho, and we’re all huge fans of them.”
RifRaf: The cd sounds very lo-fi at the moment. Should someone offer himself to polish things up a bit, would you allow it?
Jacki: “Do you know someone who wants to do such a thing?”
Rudy: “I think hiss sounds good. that’s how we sound on stage as well.”

RifRaf: Jacki, have you gotten yourself an agenda in the meantime, since you must play bass in just about any band in the Kempen (a region in Antwerp) by now?
Jacki: “Well, that’s not entirely true, but I do have an agenda of my own. I leave it at home though, because my jacket got stolen last year with my agenda in it, and that was very annoying. So I leave it at home now, and that isn’t very functional.”

home

RIF RAF MAGAZINE 05/1997 [english version]
HARDER, SNELLER EN NU IETS VAN AC/DC
Oliver Willems

Op koffie (Ice-tea bekt niet echt) by Rudy Trouvé naar aanleiding van het debuut van Gore Slut, is altijd wel goed voor enkele hilarische momenten. Het prettig gestoord zijn is niet enkel een kenmerk van hun muziek, maar is eigen aan elk groepslid individueel. Gitarist Thomas Noppe lijkt alsnog een carrière in een manege te ambiëren, drummer Dirk Belmans (Bassie) heeft als verzachtende omstandigheid dat hij uit Noorderwijk afkomstig is, bassist Jacki Billet maakt - bij gebrek aan een horloge - zijn dagindeling op basis van radioprogramma’s, en Rudy Trouvé (zang, gitaar) doet wilde gokken naar de leeftijd van zijn moeder. De oorsprong van Gore Slut moeten we zoeken in de kelders van het voormalige bordeel/kot (let op de volgorde) Heavenhotel, waar ook Kiss My jazz al kwam uitgekropen. Gore Slut gooit het, zoals de naam al deed vermoeden, over de hardere boeg. Maar zo hard nu ook weer niet.

RifRaf: Als Limburg een nieuwe groep lanceert, dan heeft men het er altijd over dat er ginder iets in het drinkwater zou zitten. Is die roots werkelijk zo belangrijk voor het soort muziek dat men maakt?
Rudy: “Ik heb tot mijn 15 in Mortsel gewoond, en nadien een tijdje in Bouwel. De teksten zijn nogal autobiografisch, dus zal je er allicht door beïnvloed worden.”
Bassie: “Eigenlijk worden we vooral beïnvloed door het weer. Van zodra de zon schijnt zitten we op een terras, of gaan we minigolven…”
Rudy: “Of paardrijden en werken in een manege zoals iedereen.”
RifRaf: Is het feit dat je in Bouwel of waar dan ook gewoond hebt, iets om je tegen af te zetten?
Rudy: “Nee, ik heb absoluut niet de behoefte om me tegen wat dan ook af te zetten. Zeker niet over het feit dat ik in Bouwel gewoond heb. Er was, buiten uzelf te amuseren, wel niets te doen. Ik heb daar in heel veel groepjes gezeten en met veel mensen samen gespeeld. Dat was dus wel oké.”
RifRaf: Uiteindelijk dan toch in Antwerpen terecht gekomen…
Rudy: “Ik heb eerst nog vier jaar in Gent op kot gezeten, voordat ik naar Antwerpen ben gekomen. Ik hou wel van steden. Ik vind het plezant dat je ’s nachts altijd ergens naar toe kan. Men kan naar de film, en ondanks dat er altijd wel volk op stap is, heeft men nog en zekere anonimiteit. Anderzijds blijft het toch ook een dorp omdat je op dezelfde plaatsen altijd wel dezelfde mensen tegenkomt.”

RifRaf: Wat vindt de familie, bijvoorbeeld uw moeder, van de muziek die je maakt?
Rudy: “Die vind dat absoluut niet om aan te horen. Maar als er dan iets in de krant verschijnt, dan is ze best trots zoals een moeder betaamt. Nee, ik geloof nooit dat ze spontaan iets van ons zal opzetten. Ze is dan ook al wel, en nu moet ik zien wat ik zeg, 70 of 71.”
Bassie: (bulderlach, oud vrouwtje imiterend) “Ik ben helemaal geen 71…”
Rudy: “Niet bepaald de doelgroep, dus.”
RifRaf: Is Rudy Trouvé altijd een rare vogel geweest, of is dat iets dat eigen is aan de Trouvés?
Bassie: “Heb je zijn familie al eens gezien?” (komt niet meer bij van het lachen)
Rudy: “De familie is altijd al wel een verzameling geweest van…”
Bassie: “Rariteiten.”

RifRaf: Is Heavenhotel gebaseerd op The Factory van Andy Warhol waar iedereen binnen en buiten kon lopen met ideeën…
Rudy: “Heavenhotel was inderdaad op The Factory geïnspireerd. Praktisch gezien is er geen Heavenhotel meer. Het is een soort imaginaire fabriek geworden. In het kot dat vroeger Heavenhotel was, was het inderdaad zo dat daar iedereen binnen en buiten liep.”
Bassie: “Zelfs mensen die we helemaal niet kenden.”
Rudy: “Dat waren daar af en toe wel Young Ones toestanden. Er heeft zelfs ooit eens een inbreker onder tafel gelegen waarvan iedereen dacht dat het een maat zou zijn van Jacki ofzo, die gecrashet is.”
Bassie: “Iedereen is met diezelfde interpretatie naar die kerel gaan kijken: Ik ken hem niet maar het zal wel een maat zijn van iemand. Toen hebben we maar besloten in het vervolg de deur op slot te doen.”

RifRaf: In de muziek van Gore Slut lijkt alles te kunnen. Zijn er desondanks toch nog muzikale meningsverschillen?
Rudy: “Ik denk niet dat wij ooit muzikale meningsverschillen hebben. Maar het is wel zo dat niet alles kan. We hebben wel een soort visie van hoe onze muziek moet klinken. Met Gore Slut zullen we zeker nooit geen freejazz gaan spelen.”
Thomas: “We zijn allemaal wel met hetzelfde basisidee vertrokken en we houden min of meer van dezelfde muziek…”
Rudy: “Het was wel duidelijk dat we in de richting van de alternatieve gitaarrock gingen werken.”
RifRaf: “De naam Gore Slut leek me meer iets voor een heavy metal-band?
Rudy: “Het was ook de bedoeling dat de naam je op een verkeerd been zou zetten.”
RifRaf: Heb je dan al rare figuren tijdens de optredens zien opduiken?
Bassie: “Rare kwieten lopen er altijd wel rond, maar dat komt meestal niet door de naam.”
Rudy: “Het is inderdaad niet zo dat er al een voltallig bikerspubliek is komen opdagen. Zo heb ik eens een verhaaltje gehoord van iemand die tamelijk softe pop moest spelen voor een bikers-publiek. Eén van die gasten stapt op het podium af en roept: ‘Harder, sneller, en iets van AC/DC…’”
Bassie: (bescheurt zich) “Dat zou echt wel iets voor Jacki zijn. Jacki is onze bassist en hij had hier al een uur geleden moeten zijn.”

RifRaf: Craig Ward (dEUS) speelt op sommige nummers mee. Is dat omdat hij toevallig in de buurt was, of was hij wel de geschikte persoon voor die taak?
Rudy: “We hadden Craig altijd wel in gedachten. Het zijn vooral de akoestische overdubs, in over het algemeen lawaaierige partijen, die hij voor zijn rekening heeft genomen. Craig was daar wel de geschikte persoon voor en hij heeft hier en daar in zijn overdubs ook schoon harmonieën en arrangementen gestoken.”
Bassie: “We kozen ook voor Craig omdat we zijn stijl kenden en die paste bij de muziek die wij maken. Er zijn wel nog andere kerels die die stukken hadden kunnen spelen.”
RifRaf: “Kiss My Jazz, Dead Man Ray, Gore Slut,.. Het lijkt wel dat je, met elke muzikant die je tegenkomt een groep begint. Heb je dan niet het probleem dat er gasten zijn die absoluut in één of andere groep wilden meespelen, maar waarmee het niet klikte of die absoluut niets van muziek kenden?
Rudy: “Niets van muziek kennen, is niet zo’n probleem. Trouwens we hebben dat probleem nog nooit gehad. Integendeel zelfs! Bij Kiss My Jazz is Mark (Meyers) gewoon gaan lopen. Bij Lionell Horrowitz juist hetzelfde.”
RifRaf: “Op de cd staan nummers van de pre-dEUS periode. Zijn dat ooit potentiële dEUS-nummers geweest?
Rudy: “Nee, want Bassie, Jacki en ik spelen al ontzettend lang samen. We hebben de ruwe schets van deze groep destijds in de kelders van Heavenhotel al gemaakt. Een aantal nummers zijn van die periode, andere zijn recentelijk afgeraakt, en dan hebben we er nog nieuwe geschreven ook.”


RifRaf: “Was het toen al de bedoeling dat het op cd zou verschijnen?
Rudy: “We waren toen nog maar in de periode van het spelen in cafés, demo’s opnemen die niet goed klonken waardoor we gedesillusioneerd raakten, in nog andere groepen spelen…
We hebben zelfs aan de Rock Rally nog meegedaan maar dat hadden we qua bezetting een beetje overdreven: drie of vier gitaristen, bassist, toetsenist, drummer,..
Mark en ik, enfin, hele de groep, besloten dan maar om redelijk zat het podium op te kruipen omdat we onze nummers toch niet konden spelen.”
Bassie: “Ik was nog nuchter want ik moest rijden. Achteraf is dat dan omschreven als pretentieuze arty muziek voor kunstacademie-studenten, terwijl we eigenlijk gewoon zat waren.”

RifRaf: Vorig jaar werd er in de Nederlandse pers nog ettelijke pagina’s aan de Belgische muziek gespendeerd…
Rudy: “..en dan maar per se Belpop, de Antwerpse Scene of Patta ti patta te willen noemen.”
RifRaf: Ondertussen schrijft diezelfde pers dat ze hun buik wel vol hebben van intellectuele groepen uit België.
Rudy: “Typisch voor journalisten…”
RifRaf: En die intellectuele muziek? Wat mag dat dan wel zijn? Maakt Kiss My Jazz bijvoorbeeld intellectuele muziek?
Rudy: “Intellectuele muziek wordt het wanneer het idee erachter belangrijker wordt dan de muziek op zich. Wanneer het meer over de theorie gaat. Zoals dat hype-groepke dat videocameraatjes inslikt en met die absolute tonen werken.”
RifRaf: Panasonic?
Rudy: “Ja, maar ik vind het ook niet fout. Er wordt soms denigrerend gedaan over muziek waarover nagedacht is. Het is niet zo dat je je eerst moet volgieten en dat het dan wel zal komen.”
Bassie: “Jawel!”
RifRaf: Maar dat is toch ook wel een belangrijk aspect?
Rudy: “Zeker wel! Maar het ene sluit het andere niet uit.”

RifRaf: Gore Slut doet het voorprogramma van Bettie Serveert…
Rudy: “We gaan nog een vijftal optredens doen als voorprogramma van Bettie Serveert… Allemaal in Nederland en als alles goed loopt, gaan we er nog één doen met Motorpsycho in Duitsland, maar dat hangt er van af of Jacki kan of niet.”
RifRaf: Jacki kan niet???
Rudy: “Ja, Jacki organiseert dan een muziekquiz met de scouts of zoiets” (hilariteit alom)
Bassie: “Jacki is nog steeds trotse scoutsleider.”
RifRaf: Dat moeten jullie wel heel onhip vinden?
Bassie: “Absoluut.”

RifRaf: Wat hebben jullie gedaan in de periode dat Rudy met dEUS, Kiss My Jazz en andere zaken bezig was?
Bassie: “Ik ben nog roadie voor dEUS geweest in de periode dat Rudy er nog bij was. Dat was in de periode dat ze nog in cafés speelden. Dat heb ik dan een jaar gedaan en toen is dEUS serieus doorgebroken en werd dat werken op festivals enzo. Daar had ik dan weer geen zin in. Ik had dan ook de andere dingen die ik nog deed, zoals schilderen en muziek maken, moeten laten vallen. En dan ben ik maar gestopt met dEUS.”
Thomas: “Ik heb wat gereisd en muziek gemaakt bij onder andere Zen Torpedo.”

-Jacki is ondertussen ook gearriveerd-

RifRaf: Jacki, is uw boek waarmee je bezig was al af?
Jacki: “Oh, al lang.”
RifRaf: En ben je ook van plan die uit te geven?
Jacki: “Ken je uitgevers? Maar het is ook een markt waar ik helemaal niet goed in thuis ben. En ik ben nu vooral moe van daarjuist de trap op te komen. Hij is af en hij ligt nu thuis en dat is goed zo… Als ik iemand zou tegenkomen die dat wil uitgeven en die zich daarmee wil bezighouden, dan… ja… Het probleem is dat er zo ook geen druk bestaat. Als je in een groep speelt met wat mensen dan wordt je meegetrokken door de rest. Daarentegen, als je alleen een boek schrijft…”
RifRaf: “Je bent misschien al aan een andere bezig?
Jacki: “Aan drie om juist te zijn. Of die ooit gaan afgeraken is helemaal niet zeker, maar het is wel tof dat je tegen de mensen kan zeggen dat je drie boeken tegelijk aan het schrijven bent.”

RifRaf: Rudy, ben je momenteel naast Gore Slut nog met andere projecten bezig?
Rudy: Ik ben momenteel de nieuwe van Kiss My Jazz aan het mixen. Die zou eind Augustus klaar moeten zijn. Ik had dit jaar nog graag een plaat uitgebracht met Dead Man Ray, een verzamel van Heavenhotel met foto’s en artwork, en nog ééntje van Cynthia Appleby, mijn project met Craig Ward.”
RifRaf: Waarom zit Gore Slut niet zoals Kiss My Jazz bij de Knitting Factory?
Rudy: “Dit is eigenlijk geen muziek voor de Knitting Factory. We hebben het trouwens niet gevraagd.”
RifRaf: Heb je dan geen contractuele verplichtingen?
Rudy: “Bij de Knitting Factory doen we eigenlijk onze zin. Ze hebben ons ook een tour laten doen met Horrowitz terwijl die groep helemaal niet door hun getekend is.”
RifRaf: Waarom dan het Duitse Stickman Records?
Rudy: “We hebben eigenlijk gehandeld zoals we dat altijd doen. Eerst maken we een plaat en dan sturen we die rond naar de platenlabels die ons interesseren. Daar is dan redelijk veel reactie op gekomen, en dan hebben we Stickman gekozen omdat zij Motorpsycho onder contract hebben en wij daar ongelofelijke fan van zijn.”
RifRaf: De cd klinkt momenteel heel lo-fi. Als er iemand zich moest aanbieden om alles op te blinken, zou je dat dan laten doen?
Jacki: (droogweg) “Ken jij iemand die dat wil doen?”
Rudy: “Ik vind ruis wel goed klinken. Zo klinken we op het podium trouwens ook.”

RifRaf: Jacki, heb jij ondertussen een agenda, want je moet ondertussen bijna in elke groep van de Kempen bas spelen?
Jacki: “Wel, dat is niet helemaal waar, maar ik heb wel een agenda. Ik laat hem wel thuis liggen want vorig jaar is mijn jas eens gestolen met mijn agenda erin en dat was heel vervelend. Dus laat ik hem nu thuis liggen en dat is niet echt functioneel.”

home